Jaarrapport 2020 – De Rijn

In hoofdstuk 1 en 2 van dit jaarrapport worden de parameters en hun concentraties gemeten bij Lobith, Nieuwegein, Nieuwersluis en Andijk gerapporteerd en vergeleken met de streefwaarden uit het European River Memorandum (ERM). Ook dit jaar hebben er overschrijdingen van de streefwaarden plaatsgevonden. Verder geven we een update van de ontwikkeling van het vereiste niveau van zuivering (KRW art 7.3) van het Rijnwater bij Lobith vanaf de invoering van de KRW in 2000.

 

In hoofdstuk 3 presenteren we in samenwerking met Vewin een kader voor de bescherming van drinkwaterbronnen en de realisatie van de KRW-doelstellingen voor PMT en vPvM microverontreinigingen door bestaande ideeën en wetgeving te combineren. Door een volledige en coherente registratie van de uitstoot van verontreinigende stoffen (E-PRTR) en meer transparantie over industriële emissies zullen de huidige kwaliteitsproblemen voor drinkwaterbronnen verminderen.

 

Op 15 juni 1951 werd de RIWA opgericht met als doel “om gezamenlijk het probleem van de verontreiniging van de Rijn te bestuderen en om tezamen als één de Regering van advies te dienen bij haar verdere stappen om dit euvel zoveel mogelijk tegen te gaan.” Ter gelegenheid van ons 70-jarig bestaan kijken we in hoofdstuk 4, aan de hand van archiefonderzoek door de Universiteit Utrecht, terug op de eerste jaren van de Rijncommissie Waterleidingbedrijven (RIWA).

 

Het beeld dat uit dit onderzoek oprijst is dat van een organisatie die als een van de eersten standpunten over waterkwaliteit uitdroeg die later Europees gemeengoed zijn geworden en die de kern zijn gebleven van het werk van RIWA.

 

IDF2623-RIWA-RIJN-jaarrapport-NL-2020-digitaal

Jaarrapport 2019 – De Rijn

Het eerste hoofdstuk beschrijft de parameters en hun concentraties gemeten in 2019 bij Lobith, Nieuwegein, Nieuwersluis en Andijk. De concentraties zijn vergeleken met de streefwaarden in het European River Memorandum (ERM) en ook dit jaar hebben er overschrijdingen van de streefwaarden plaatsgevonden.

 

In het tweede hoofdstuk van dit rapport kijken we terug op de recente ontwikkelingen en onze ervaringen rond het thema vergunningverlening. De drinkwaterfunctie van de rivier verdient een goede bescherming tegen lozing van schadelijke stoffen uit de industrie. Daarom wordt er in Nederland hard gewerkt aan het optimaliseren van een belangrijk instrument daartoe: de lozingsvergunning. Zonder een lozingsvergunning mogen stoffen niet geloosd worden, maar toch zijn we herhaaldelijk opgeschrikt door nieuwe stoffen in hoge concentraties. In Nederland hebben we gemerkt dat de vergunningverleningspraktijk verbetering behoefde en in 2019 zijn hiertoe belangrijke stappen gezet. Daarnaast hebben we te maken met lozingsvergunningen over de grens. We doen een voorstel hoe lozingsvergunningen internationaal beter en transparanter gemaakt kunnen worden.

 

RIWA-2020-NL-Jaarrapport 2019 De Rijn